ارزیابی مقاومت ژرم پلاسم های برنج استان گیلان نسبت به کرم ساقه خوار نواری برنج

ارزیابی مقاومت 21 ژرم پلاسم برنج استان گیلان نسبت به کرم ساقه خوار نواری برنج در مزرعه طی سالهای 1374 تا 1376 به سه روش تعیین تعداد جوانه های مرکزی خشک شده، تعیین تعداد لارو ساقه خوار در یک بوته نشان داد که در هر سه روش بین ژرم پلاسم های آزمایشی اختلاف معنی داری در سطح احتمال 1% وجود دارد . تعداد جوانه های مرکزی خشک شده، تعداد خوشه های سفید شده و تعداد لارو ساقه خوار برنج در یک بوته ژرم پلاسم های حساس بیش از 10 برابر ژرم پلاسم های مقاوم بوده است. ژرم پلاسم های نعمت و 338 به طور پیوسته نسبتاً مقاوم و ژرم پلاسم های دشت، لاهیجان جو و حسنی به طور پیوسته حساس بودند. همچنین معلوم گردید که ژرم پلاسم های برنج مقاوم در یک مرحله رشدی نبات، ممکن است در مراحل رشدی دیگر حساسیت نشان دهند. بنابراین، تصور می رود که عوامل مؤثر بر مقاومت ژرم پلاسم های برنج در مراحل رشدی مختلف گیاه از یکدیگر مستقل می باشند. همبستگی ضعیفی بین تعداد جوانه های مرکزی خشک شده و تعداد خوشه های سفید شده وجود دارد (r=.027 ). آزمایش نشان داد که ژرم پلاسم های برنج استان گیلان نسبت به نسل اول و دوم کرم ساقه خوار دارای مقاومت متوسط می باشند. ارقام متداول خزر و بینام به ترتیب نسبت به نسل اول و دوم کرم ساقه خوار برنج مقاومت متوسط دارند. هر یک از سه روش غربال سازی فوق، به ویژه بررسی تعداد خوشه های سفید شده در تعیین واکنش مقاومت ژرم پلاسم های برنج نسبت به کرم ساقه خوار نواری برنج مفید و مؤثر هستند، و استفاده تلفیقی از آنها نتیجه بهتر و مطمئن تری در بر خواهد داشت.